ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Μία λοίμωξη που μπορεί να συμβεί σε έναν ή και στους δύο Βαρθολίνειους αδένες, με αποτέλεσμα το πρήξιμο (οίδημα) και/ή σχηματισμό αποστήματος. Συνήθως είναι μονομερής και χαρακτηρίζεται από πόνο και πρήξιμο. Συστηματικά συμπτώματα είναι ελάχιστα, παρά μόνο σε πολύ προχωρημένες περιπτώσεις.
Επικράτηση: 2% των ενήλικων γυναικών αναπτύσσουν λοίμωξη ή τη διεύρυνση ενός ή και των δύο αδένων.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΑΘΟΓΕΝΕΣΗ
Αιτίες: Λοίμωξη από Neisseria gonorrhoeae (80%), η δευτερογενής μόλυνση από άλλους οργανισμούς (π.χ. Escherichia coli).
Παράγοντες κινδύνου: Έκθεση σε σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια, τραύμα.
ΚΛΙΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Ενδείξεις και συμπτώματα
ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Διαφορική διάγνωση
Συναφείς Περιπτώσεις: Δυσπαρευνία
Διαφοροδιαγνωστική προσέγγιση και εκτίμηση
Εργαστηριακές εξετάσεις: Επειδή το απόστημα των Βαρθολίνειων αδένων μπορεί να προέρχεται από γονοκοκκική λοίμωξη η περαιτέρω αξιολόγηση για άλλες σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες είναι φρόνιμη.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ
Μη φαρμακολογική
Γενικά μέτρα: Εκτίμηση, υγιεινή του περινέου.
Συγκεκριμένα Μέτρα: Ήπιας μορφής λοιμώξεις μπορεί να θεραπευθούν με αντιβιοτικά ή τοπικές θεραπείες. Ζεστά λουτρά Sitz ανακουφίζουν και διευκολύνουν την παροχέτευση. Αυτόματη παροχέτευση συμβαίνει συνήθως σε 1 έως 4 ημέρες. Η απλή παροχέτευση συνδέεται με επανεμφάνιση, επομένως η τοποθέτηση ενός καθετήρα τύπου Word, επιθέματα με ιωδόμορφη γάζα, ή χειρουργική μαρσιποποίηση του αδένα είναι επιθυμητές διαδικασίες.
Φάρμακα επιλογής: Αμπικιλλίνη (500 mg PO τέσσερις φορές την ημέρα) ή άλλο αντιβιοτικό ευρέου φάσματος, εάν υπάρχει κυτταρίτιδα. Μία δόση κεφτριαξόνης 125 mg IM ή cefixime 400 mg PO ή σιπροφλοξασίνης 500 mg PO για γονόρροια.
Εναλλακτικές Θεραπείες
Η εκτομή του αδένα είναι συχνά δύσκολη και συνδέεται με σημαντικό κίνδυνο νοσηρότητας, συμπεριλαμβανομένων της διεγχειρητικής αιμορραγίας, σχηματισμού αιματώματος, μόλυνσης, σχηματισμού ουλή και δυσπαρευνίας. Για τους λόγους αυτούς, η εκτομή δεν συνιστάται γενικά.
ΜΕΤΑΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ
Παρακολούθηση ασθενών: Μεταπαρακολούθηση για τον έλεγχο αυθόρμητης παροχέτευσης ή την ανάγκη για χειρουργική επέμβαση.
Πρόληψη / Αποφυγή: Μειωμένη έκθεση σε σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα και τραυματισμό του αιδοίου.
Επιπλοκές: Χρόνιος σχηματισμός κύστης.
Αναμενόμενη Έκβαση: υποτροπές συμβαίνουν στο 5% έως 10% των ασθενών μετά από μαρσιποποίηση.
